معجزه بودن شتر صالح که در قرآن بیان گردیده است در چه
می باشد؟
«و یا قوم هذه ناقه الله لکم آیه...» (هود، آیه 64).ناقه در لغت به معنی شتر
ماده است در آیه فوق و بعضی دیگر از آیات قرآن اضافه به «الله» شده و این نشان
می دهد که این ناقه ویژگی هایی داشته و با توجه به این که در آیه فوق به عنوان
آیه و نشانه الهی و دلیل حقانیت ذکر شده است، روشن می شود که این ناقه یک ناقه
معمولی نبود و از جهت یا جهاتی خارق العاده بوده است ولی در آیات قرآن این
مسأله به طور مشروح نیامده است که ویژگی های این ناقه چه بوده است؟ همین اندازه
می دانیم یک شتر عادی و معمولی نبوده است. تنها چیزی که در دو مورد از قرآن
آمده است که صالح در مورد این ناقه به قوم خود اعلام کرد که آب آن منطقه باید
سهم بندی شود، یک روز سهم ناقه و یک روز سهم مردم «هذه ناقه لها شرب ولکم شرب
یوم معلوم...» (شعرا، آیه 155). [در تفسیر المیزان آمده وقتی ناقه آب می نوشید
تمام قوم از صغیر تا کبیر را شیر می داد و به همه می رسید] یا در سوره قمر آمده
«و نبئهم ان الماء قسمه بینهم کل شرب محتضر» (قمر، آیه 28) ولی کاملا مشخص نشده
که این تقسیم آب چگونه خارق العاده بوده. یک احتمال این است که آن حیوان آب
فراوانی می خورده به گونه ای که تمام آب چشمه را به خود اختصاص می داده، احتمال
دیگر آن است که به هنگامی که آن حیوان وارد آبشخور می شده حیوانات دیگر جرأت
ورود به محل آب را نداشتند.به هر حال همان گونه که گفتیم قرآن این مسأله را در
مورد ناقه صالح به طور سربسته و اجمال بیان کرده است ولی در بعضی از روایات که
از طرق شیعه و اهل تسنن نیز نقل شده می خوانیم که از عجایب آفرینش این ناقه آن
بوده که از دل کوه بیرون آمد و خصوصیات دیگری نیز برای آن نقل شده است.به هر
حال با تمام تأکیداتی که این پیامبر بزرگ درباره آن ناقه کرده بود آنها سرانجام
تصمیم گرفتند ناقه را از بین ببرند چرا که وجود آن با خارق عاداتی که داشت باعث
بیدار شدن مردم و گرایش به صالح می شد. لذا گروهی از سرکشان قوم ثمود که نفوذ
دعوت صالح را مزاحم منافع خویش می دیدند و هرگز مایل به بیدار شدن مردم نبودند
توطئه ای برای از میان بردن ناقه چیدند و سرانجام ناقه را کشتند و از مهلتی که
خدا برای توبه آنها تعیین کرده بود سرباز زدند و سرانجام صیحه آسمانی فرو گرفت
و آنچنان وحشتناک بود که بر اثر آن همگی آنان در خانه های خود به زمین افتادند
و مردند (تفسیر نمونه، ج 9، ذیل آیه 61).
